ويژگي‌هاي عمومي جشن‌هاي ايراني
بررسي جشن‌هاي ايراني و زمان برگزاري آنها نشاندهنده ويژگي‌هايي مشترك در ميان همه آنهاست. نخست اينكه تقريباً همگي در پيوند با پديده‌هاي طبيعي و كيهاني و اقليمي هستند[نيازمند منبع] و به همين دليل كوشش شده است تا زمان برگزاري آنها هر چه بيشتر با تقويم طبيعي منطبق باشد.
دوم اينكه تقريباً هيچ‌كدام برگرفته از دستورهاي ديني نيستند[نيازمند منبع]. با اينكه همواره پيروان اديان گوناگون تلاش كرده‌اند كه برخي از آنها را مراسم ديني خود معرفي كنند؛ اما نمي‌توان آنها را متعلق به هيچ ديني دانست. اما برخي كسان تلاش مي‌كنند تا اين جشن‌ها را در پيوند مستقيم با اديان بدانند.
سومين ويژگي گردهمايي‌ها و مراسم ايراني در اين است كه با سرور و شادي همراه هستند و غم و اشك و گريه در آنها جايي ندارد. حتي مراسم عيد «بمو» در ميان مانويان كه اتفاقاً همزمان با روز جانباختن ماني بوده، همراه با سرود و شادي برگزار مي‌شده است.
چهارمين ويژگي جشن‌ها و مراسم ايراني در احترام و پاسداشت همه مظاهر طبيعت است. در هيچ‌كدام آيين‌هاي ايراني اثري از خشونت و بدرفتاري نسبت به گياهان و حيوانات ديده نمي‌شود. بلكه حتي با آيين‌هايي همراه است كه به انگيزه پاكيزگي و پاسداري از محيط زيست برگزار مي‌شود.
برچسب: ،