جشن هاي ايراني

روز «اميد»، روز «اسپيدا نوشت» (آثارالباقيه، فصل نهم) يا روز نوروز بزرگ (اين نام جديدتر است). اين روز از روزهاي خجسته ايرانيان، همراه با شادي و آب‌پاشي، و آغاز سال نو در تقويم سُـغدي و خوارزمي است.

در متن پهلوي «ماهِ فروردين، روزِ خرداد» رويدادهاي بسياري به اين روز منسوب شده است؛ از جمله: پيدايي كيومرث و هوشنگ، روييدن مشي و مشيانه، تيراندازي آرش شيواتير، غلبه سام نريمان بر اژدهاك، پيدايي دوباره شاه‌كيخسرو (از جاودانان در باورهاي ايراني) و همپُرسگي زرتشت با اهورامزدا. نام «روز اميد»[نيازمند منبع] بخاطر انتظار پيدايي دوباره كيخسرو و ديگر جاودانان و نجات‌بخشان (سوشيانت‌ها)، به اين روز داده شده است.

زرتشتيان ايران شايد از اين رو كه اين روز، روز آغاز پيامبري زرتشت و همپرسگي او با اهورامزدا است، در سال‌هاي اخير اين روز را به نام زادروز زرتشت در شهرها و روستاهاي ايران و جهان جشن مي‌گيرند.[۱۱] حال آنكه اشاره به زايش زرتشت در اين روز، هيچ مدرك كهني ندارد و زرتشتيان هند (پارسيان) نيز چنين مناسبتي را به رسميت نمي‌شناسند.[۱۲] بنابر متن پهلوي گزيده‌هاي زاتسپرم زادروز زرتشت در واپسين روز سال است (بنگريد به واپسين روز سال).

نام «اسپيدا نوشت»، از آيين‌نامه‌نويسي در اين روز گرفته شده است كه آگاهي بيشتري از آن در دست نيست. گمان مي‌رود با پيام‌هاي شادباش نوروزي در پيوند باشد.